Słoneczne Morze

Anqueli

Anqueli usiadła, fretka która siedziała na jej kolanie, pobiegła po ręce i usiadła na ramieniu. Anq popatrzała na niego trochę. Po chwili jednak oderwała od niego wzrok i popatrzała na dwie dziewczyny. Obie były od niej starsze.

Kagami

-Jestem Kagami. I jak teraz już wiem, jesteś tu krótko. Trochę krócej ode mnie. - Powiedziała z nadal zamkniętymi oczami. Mówiła spokojnie, marzycielsko. Zawsze tak gdy miała dobry humor lub odpoczywała. Cóż... Co prawda jej głos zależał od humoru. Kocica tylko miauknęła jakby chciała podkreślić rację swojej właścicielki. Za to Kagami niewidocznie oblizała językiem kły.

Anqueli

- Ja jestem Anqueli... - powiedziała i przejechała palcem po piasku. Jej fretka zaczęła się gapić na czarną Kotke, nie przepadał za kotami. Anqueli narysowała jakiś kształt w piasku, co to miało przedstawiać? Anqueli gapiła się jeszcze przez chwilkę na rysunek, po czym całkiem go rozmazała.

Kagami

-Przepraszam, że się wtrącę ale bardzo interesuje mnie pewna sprawa. - Powiedziała. - Jesteście może ze sobą spokrewnione? Macie w sobie coś podobnego co mi się wydaje zupełnie inne. I czym jesteście? - Zapytała. - To znaczy kim... jeśli czym Was uraziło. - Dodała pośpiesznie. Nie chciała ich obrażać. A czemu takie pytania? No cóż... nie była wścibska. To było według niej interesujące, a dodatkowa wiedza się przyda. Już od dawna nie bała zadawać się pytań prosto z mostu, przygotowali ją na coś takiego.

Anqueli

Anqueli przyjrzała się dziewczynie w białej sukni - Nie... Ja jej nigdy nie widziałam. - powiedziała i pokręciła głową. Jej fretka zaczęła powoli schodzić z ramienia - Ja jestem Aniołem... Przynajmniej, najbardziej przypominam Anioła. - powiedziała i pokazała ręką na duże białe skrzydła.

Kagami

Otworzyła powolnie jedno oko, potem drugie. - A no tak... - Powiedziała. Wcześniej nie przyglądała jej się więc także nie zauważyła białych skrzydeł. - Rozumiem... No trudno. Każdy ma prawo do mylenia się. - Rzekła z uśmiechem. Kocica otarła się łebkiem o jej brzuch, a ta znowu podrapała ją za uchem. - Masz ciekawego zwierzaka... Dlaczego wybrałaś fretkę? - Zapytała czekając na odpowiedź.

Anqueli

- Nie pamiętam... Był ze mną jak tutaj przybyłam... - powiedziała i pogłaskała go. Fretka zeszła na piasek, i zaczęła się powoli zbliżać do kotki. - A ty kim jesteś? - zapytała i cały czas gapiła się na fretkę i kotkę.

Kagami

Kotka widząc, że małe Coś (xd) się zbliża tylko obserwowała je dużymi, szmaragdowymi oczami. Za to Kagami przyglądała się teraz owej, młodej osobie. Zaśmiała się cichutko, nie było to spowodowane niewiedzą Anq. Jej blada cera i onyksowe oczy mało mówiły. Uśmiechnęła się i wskazała palcem na białe kły. - Teraz już wiesz? - Zapytała się chowając uzębienie xd.

Anqueli

Fretka zatrzymała się jakieś dwa metry od kotki, i zaczął się na nią złowrogo gapić. - Wampirzyca... - mruknęła pod nosem, wampirów jeszcze wcześniej nie widziała na żywo.

Kagami

-Dokładnie... - Powiedziała i spojrzała na fretkę. Kotka spojrzała na małe Coś z przymrużonymi oczami i zaczęła na nie syczeć ukazując swoje śnieżnobiałe kiełki. O nie... Ona jest kotem i żadne Coś nie będzie na nią tak patrzeć. Za to Kagami zaśmiała się cicho na reakcję zwierzaka.

Soebi Gaabano-Silence

Zamachała skrzydłami i podniosła się. Wzbiła w powietrze i po chwili zniknęła za drzewami. Weszła na jedno z nich i zdziwiona stwierdziła, że wszystko z niego widzi. Osamotniona postanowiła nikogo nie szukać. Nikogo, kto mógłby wyrwać ją z zażenowania i samotności. Wzleciała wyżej i poleciała do swojej chaty. Nie była tu potrzebna.

Kagami

"Aaa... Czyli ta też miała skrzydła." Pomyślała i znowu się zaśmiała. I tego też nie zauważyła? Chyba ktoś się nie wyspał i jeszcze nie kontaktuje (xd). Kagami położyła rękę na głowie kota i podrapała ją długimi paznokciami za uchem, tak dla uspokojenia. Kocica przestała syczeć i zamruczała, za to dalej patrzała się ze złością w oczach na owe Coś.

zw.

Anqueli

Anqueli podłożyła dłoń pod łapki fretki, ona zaczęła iść po ręce, i wróciła na swoje stare miejsce na ramieniu Anq, lecz fretka nie dała za wygraną, nadal patrzał na kotkę złowrogim spojrzeniem. Anqueli wyprostowała na chwilę skrzydła, razem były trzy razy dłuższe niż ona była wysoka.

Kagami

A kotka miauknęła zadowolona z siebie. Wiedziała, że owe Coś nie ma z nią szans. - Aaa... Rozumiem. - Powiedziała trochę z opóźnioną reakcją (xd). - Widzisz... Moja Hidoi sama mnie wybrała. - Rzekła z uśmiechem na twarzy. Kto by pomyślał... Kot wybrał właściciela zamiast właściciel wybrać kota. Ale właśnie tak było. Kagami i kotka były inne od siebie, ale wypełniały całość.

Anqueli

Anqueli uśmiechnęła się i pogłaskała trochę fretkę - Aaa... Okey... - powiedziała i usiadła po turecku, woda była dość chłodna, księżyc rozjaśniał nocne niebo.