Stary Las

Kagami

Gdy chłopak ucałował jej dłoń lekko przymrużyła oczy i uśmiechnęła się delikatnie. Gdyby mogła zarumieniłaby się. Już dawno nie spotkałą się z czymś takim, częściej unikała takich sytuacji. Lecz kiedy chłopak powiedział zdanie o niej zamrugała oczami. Pamiętała jak jakieś 80-85 lat temu gdy niektórzy chodzili w sukniach mężczyźni mówili w ten sposób. Może on żył w tych czasach co ona? - Dziękuję. - Powiedziała onieśmielona. Czy musiała coś jeszcze dodać? Chyba nie... a może ! - Tak w ogóle jestem Kagami. A szanowny Pan na imię ma...?

Alan · Gość

- Alan. - Powiedział uśmiechając się szeroko. "Dziękuję ci, Mistrzu Zen!" Myślał w duchu, lecz nic na to nie wskazywało.
- Długo tu jesteś? - Zapytał patrząc na nią. Nie znał tu nikogo poza nią i nie wiedział wiele o tym miejscu.

Kagami

-Miło mi poznać kogoś ze swojej rasy. - Powiedziała i zaśmiała się cicho. Dziwnie było jej mówić na wampiry RASA. Ale czasami i tak trzeba. Pomyślała chwilę nad odpowiedzią na zadane jej pytanie. - Szczerze mówiąc to... długo. - Nie wiedziała dokładnie ile, wiedziała że już jakiś czas. - A Ty?

Alan · Gość

- Bardzo krótko. - Powiedział szybko. Przyglądał się jej z zainteresowaniem i zadumą. - Ale wiem, kogo najbardziej lubię i będę lubił. - Dodał po chwili przyglądając się jej z uwagą.
- A ty wiesz? - Zapytał niby obojętnie.

Kagami

-Najbardziej lubił? - Zapytała przyglądając się chłopakowi... Zrobiła minę myśliciela. Rozejrzała się teatralnie dookoła siebie udając, że czegoś lub kogoś wypatruje... Szczerze mówiąc wiedziała co Alan chce jej powiedzieć, ale czemu nie można poudawać głupiej blondynki? (bez urazy dla blondynek, zaznaczę że też nią jestem xD) - Niee...

Alan · Gość

Zaskoczyła go odpowiedź, ale próbował dalej.
- Ale ja wiem na pewno i... przecież wiesz, że to ty! - Powiedział przyglądając się jej. Zaśmiał się lekko, a potem podniósł wzrok na nią.
- Bella... Tak... To do ciebie bardzo pasuje... -Powiedział patrząc na nią już trochę zaczepnie.

Kagami

Zaśmiała się cicho gdy usłyszała odpowiedź Alana. - No powiedzmy, że nie wiedziałam. Miło mi. - Rzekła i uśmiechnęła się miło. - Bella? Ale czemu Bella? - Zapytała z ciekawskim uśmiechem, choć w sumie bardziej czekającym na odpowiedź. To znaczy ona na nią czekała ! Cofnęła się kilka kroków do tyłu i usiadła na przewalonym drzewie zakładając nogę na nogę.

Alan · Gość

- To znaczy piękna! - Wyjaśnił dosiadając się prędko. Nie uwolni się od niego byle odejściem kilka kroków.
- A zanim tu byłaś, co się działo? - Zapytał patrząc na nią już w pełnej swojej zaczepności i zawadiackości. (dziwne słowo) Starał się nie ukrywać niczego, bo o to mu chodziło.

Kagami

-Bella? Piękna? - Zapytała jednak nie musiała znać odpowiedzi. Znowu zamrugała szybko oczami... Było to bardzo miłe, nie będzie ukrywać. Ale co ona miała powiedzieć? Nigdy nie była Einstein'em w tych sprawach... Choć podczas ponad 80 latach powinna trochę się poduczyć. Usłyszała pytanie i uśmiechnęła się lekko 'kusząco' jednak tylko lekko. Przecież Alana zna tylko chwilę nie mogła pozwolić sobie na za dużo. - Zanim tu dotarłam, że tak się wyrażę chodziłam po 'ludzkim' świecie w poszukiwaniu czegoś. Czego nie znalazłam aż do teraz. I to tak w dużym skrócie. - Zaśmiała się cicho i krótko. - A Ty?

Alan · Gość

Widząc ten "zalotny" uśmiech poczuł się jeszcze pewniej.
- Ja łaziłem po świecie, spotykałem ludzi i szukałem sensu "życia". Wpadłem pod samochód, ale to tylko ludzka teoria. Sam się wcisnąłem, bo nikt mnie nie chciał. A wiesz, że chyba owy sens już znalazłem. - Rzekł tajemniczo, choć było to oczywiste nawet dla dziecka Neostrady.

Riza

Przyszła tutaj spokojnymi krokami, taszczyła ze sobą długi kij z ostrzem na końcu. Usiadła na drzewie i spojrzała w niebo, a potem w dół. Zauważyła Kagami i jakiegoś chłopaka. Poznała od razu że on jest wampirem. Riza bardzo chciała być wampirem. Zabiła by się żeby być wampirem. Uśmiechnęła się do nich szeroko.

Alan · Gość

Skinął głową na nowo przybyłą, a po chwili kiwnął jej na powitanie.
- Witam. - Rzekł spokojnie, a po chwili zerknął na Kagami.
- Jak masz na imię? - Zapytał patrząc na nieznajomą.

Charlotte

Podczas, gdy przybywało osób, robił się tłok, ona zupełnie nie kontaktowała ze światem. Nie miała pojęcia, co się w okół niej dzieje. Owszem, była tu, ale tylko ciałem, podczas gdy umysł odpłynął gdzieś daleko, daleko...
Laleczko, laleczko,
płacz ile możesz!
Laleczko, laleczko,
Morduj, zabijaj dla mnie!
Laleczko, laleczko,
Ucieknij z lochów!
Laleczko, laleczko,
Twoje serce gasi cię...
Słyszała w swej głowie, zapominała o świecie, będąc w jakiejś hipnozie. Jej usta drgnęły lekko, otwierając się delikatnie. - Gasi Cię... - Wyszeptała, chowając twarz w dłoniach. Sapnęła, próbując się uspokoić. Nie czas na męki, nie czas na płacz. Wstała z konaru drzewa. Gwałtownie, nie przejmując się, że pewnie obserwują ją inni. Wybiegła pospiesznie, znikając innym z oczu.

Riza

Riza tak się zwę - powiedział i zeskoczyła z drzewa. W dłoni trzymała kij. - A ty? - zapytała, a po chwili spojrzała an Kagami. - Hejka Kagami - przywitała się z nią. Jej czarne włosy falowały na wietrze.

Kagami

Uśmiechnęła się delikatnie. I znów gdyby mogła to by się zarumieniła, cóż niestety raczej tak się nie stanie. Już miała coś powiedzieć gdy nagle w tym miejscu pojawiła się Riza. - Cześć Riza... - Powiedziała miło starając się zmienić uśmiech (xd). No i udało jej się. Kątem oka spojrzała na Alana, a potem znów na Rizę.